اولویت بندی فناوری‌های تبدیل پسماند شهری به سوخت‌زیستی در ایران

توسعه اقتصادی و افزایش تقاضا برای انرژی، استفاده از منابع انرژی بی خطر و تجدید پذیر را ضروری می‌نماید. پسماند جامد شهری به‌عنوان یکی از منابع زیست توده به طور قابل توجهی در ایجاد یک منبع انرژی تجدیدپذیر کمک می‌نماید. در حال حاضر در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، روش‌های معمول دفع پسماند شهری منجر به بروز بسیاری از مشکلات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی شده است و از این رو شناسایی راهکار بهینه برای مدیریت صحیح پسماند شهری از مهمترین اهداف کشورها می‌باشد. هدف از این تحقیق مقایسه فنی و اولویت‌بندی چهار فناوری تبدیل پسماند شهری به سوخت‌زیستی برای انتخاب بهترین کاربری آن در شرایط کشور ایران می‌باشد. روش مورد استفاده در این تحقیق تحلیل سلسله مراتبی است و نتیجه هر دو روش نشان می‌دهد که هضم بی هوازی در اولویت اول قرار دارد.